Pompy wod-kan. Definicje oraz konstrukcja.

Moc pompy dobiera się do pożądanej wydajności i wysokości podnoszenia

 Definicja pompy

Pompa jest urządzeniem służącym do wytworzenia różnicy ciśnień między stroną ssawną (wlotem do pompy) a tłoczną (wylotem z pompy), umożliwiającej transport cieczy lub osadów. Działanie pompy polega na przekazaniu cieczy siły mechanicznej przez wirnik, tłok lub membranę, celem jej sprężenia.

Pompy charakteryzują następujące parametry:

• wydajność – mierzona w objętości przepompowywanej cieczy na jednostkę czasu, w układzie SI wyrażona w litrach na sekundę (Q);

• wysokość podnoszenia (lub maksymalne ciśnienie) – mierzone w metrach słupa wody lub w układzie SI w paskalach (H);

• moc – obliczana jako iloczyn wysokości podnoszenia i wydajności (N).

Dobór pomp polega na wyborze pompy o parametrach odpowiednich do potrzeb. Pompa powinna tłoczyć objętość cieczy lub osadów odpowiednią do potrzeb (wydajność), gdyż to warunkuje jej efektywne wykorzystanie. Transportowane medium powinno być tłoczone pod stosownym ciśnieniem (wysokość podnoszenia), co zapewnia dostarczenie go do punktu odbioru pod oczekiwanym ciśnieniem. Stąd wniosek, że moc pompy musi być odpowiednio dobrana do pożądanej wydajności i wysokości podnoszenia. Każda pompa ma pewien przedział wydajności i wysokości podnoszenia, w którym może pracować.

Obszary stosowania pomp wirowych i tłokowych. źr.:Adam Szpindor

Jeśli pompuje wodę na maksymalną wysokość, to jej wydajność spadnie i na odwrót. Optymalna wydajność, wysokość podnoszenia i sprawność pomp zależą od rzeczywistych wymogów eksploatacyjnych wynikających ze specyfiki pompowanej cieczy.

Klasyfikacja pomp ze względu na konstrukcję

W zależności od sposobu wytwarzania różnicy ciśnień wyróżniane są dwa podstawowe typy pomp:
pompy wirowe (przepływowe): łopatkowy wirnik zwiększa moment pędu cieczy przepływającej przez pompę, powodując efekt ssania we wlocie i nadwyżkę ciśnienia po stronie tłocznej pompy.

Do pomp wirowych należą:
pompy wirowe: na podstawie konstrukcji wirnika wyróżnia się następujące podtypy:

• pompa odśrodkowa – z wirnikiem odśrodkowym o pojedynczej krzywiźnie łopatek pompy o dużej wysokości podnoszenia, np. wysokociśnieniowe) lub z wirnikiem odśrodkowym o przestrzennej krzywiźnie łopatek (pompy o dużej wysokości podnoszenia);
• pompa helikoidalna – z wirnikiem helikoidalnym zamkniętym (o średniej wysokości podnoszenia i wysokiej wydajności) lub z wirnikiem helikoidalnym otwartym (o niewielkiej wysokości podnoszenia i dużej wydajności);
• pompa diagonalna – z wirnikiem diagonalnym (niewielkiej wysokości podnoszenia i wysokiej wydajności);
• pompa śmigłowa – z wirnikiem śmigłowym (pompy na małej wysokości podnoszenia i bardzo dużej wydajności);
• pompy wirowe krążeniowe, zwane też pompami samozasysającymi: to pompy wirowe, w których uzyskano efekt samozasysania, to znaczy zdolność rozruchu bez konieczności zalania rurociągu ssawnego. Istnieje wiele różnych konstrukcji takich pomp. Należą do nich pompy z bocznymi kanałami pierścieniowymi, pompy peryferalne, pompy z wirującym pierścieniem wodnym i wiele innych; pompy samozasysające stosuje się na przykład w pompach strażackich lub jako pompy rozruchowe (zalewające) w układach pompowych;

pompy wyporowe (np. pompy tłokowe): pompa objętościowa, w której zamiana energii mechanicznej w hydrauliczną odbywa się poprzez zmianę objętości lub przesunięcie przestrzeni pompy, w której znajduje się ciecz. Odbywa się to za pośrednictwem tłoka wykonującego ruch posuwisto-zwrotny lub wahadłowy, ruchu kół zębatych, śruby, membrany, elastycznych ścian pompy lub specjalnie ukształtowanych przestrzeni itp.

Czytaj więcej na ten temat:

Pompy do wody i ścieków. Rys historyczny.

Pompy w branży wodno-ściekowej. Klasyfikacja funkcjonalna.

Dobór pomp. Pompy na miarę.